Ik ben misschien ouderwets, maar wel gelukkig

Wat is het toch met onze generatie, dat het aangeven van grenzen beschamend is geworden? Wanneer je meisjes goed behandeld ben je een mietje, en wanneer je niet meteen met een jongen naar bed gaat heb je zijn avond verspilt. Toen ik vrijwel meteen met Ayoub trouwde vonden veel dit belachelijk. Toch bleek niet iedereen het hiermee eens te zijn.

Iets meer inhoud
Het is vreemd dat ik hier eigenlijk over moet schrijven. Want wij leven toch in de perfecte samenleving? Een samenleving waarin alles mag, en alles kan. De ultieme vrijheid. Toch ervaren veel dit niet zo.

Toen ik mijn verloving met Ayoub bekend maakte waren veel gechoqueerd. Wij waren ouderwets, hadden het niet goed doorgedacht en wisten niet waar wij aan begonnen. Wij hadden natuurlijk maar, wat was het? 2 jaar intensief over onze idealen en dromen gepraat. Tuurlijk kende wij elkaar niet goed genoeg.

Soms zie ik koppels voorbij komen die al 5 jaar ‘bij elkaar zijn’, en niet verder zijn gekomen dan het bespreken wat voor tatoeage ze samen willen zetten. Dan vraag ik mij af hoe je de spot kan drijven met twee mensen die een serieuze verbintenis aan willen gaan. Dit terwijl half Nederland zonder enige gevoelens met elkaar het bed in duikt. Vind ik allemaal niet erg, maar beoordeel de ander dan niet omdat zij iets meer inhoud willen.

“Daar staat de maatschappij gewoon niet naar”
Pas na mijn verloving begonnen andere vrouwen zich ook uit te spreken. Zo had ik een collega die mij vertelde 9 van de 10 keer met jongens naar bed te gaan, enkel omdat zij bang was dat hij anders niet meer geïnteresseerd zou zijn. Dit durfde zij niet met haar vriendinnen te delen.

Ook heb ik een vriendin die mij vertelde het liefst een huisvrouw te willen worden, dit met een stel kinderen. Toen ik haar vroeg waarom ze dit niet gewoon deed kreeg ik argumenten als: “Een getrouwde huisvrouw zijn, daar staat de maatschappij gewoon niet meer naar.” “Mijn vriend ziet me aankomen, dan moet hij namelijk fulltime gaan werken.” “Ook is hij nog lang niet klaar om te trouwen.”

Op zulke momenten voel ik mij ineens zo dankbaar dat ik moslim ben. Ik mag werken wanneer ik wil, maar als ik wil thuisblijven is dat ook mijn recht. Ik heb nooit de druk gevoeld om dingen te doen waar ik niet klaar voor was. Sterker nog, hij mocht eerst op zijn knieën voordat hij een simple handdruk kreeg.

Jij mag mij dan ouderwets of preuts vinden, maar dit is mijn ultieme vrijheid. De vrijheid om mijn toekomstige partner eerst volledig te leren kennen, dit voordat er enige lust aan te pas komt. Ik vind inhoudelijke verbintenis namelijk belangrijker dan lust. Gemeenschap is makkelijk, een sterke basis leggen voor een stabiele relatie niet.

Wat wordt ons onbewust geleerd?
Soms zit ik in de bus en dan staat de radio aan. Ik verbaas mij dan echt over de hits die populair zijn, zelfs in Marokko. “Shout out to my ex” “I ain’t your momma” “Everybody else thinks I’m solo, but tonight I’m making deals with the devil” “I know that you want my body tonight” En zo gaat dit door totdat ik bij mijn huis aankom.

Welke signalen moeten ‘hits’ als deze ons eigenlijk meegeven? En ben ik echt de enige die zich hier zorgen over maakt? Dat het normaal is dat je keer op keer gedumpt wordt door mannen of vrouwen die je simpelweg zat zijn? Dat uiterlijk en fysieke conditie belangrijker is dan respect en dieptegang? Laat ik maar zwijgen over tijdschriften, reality shows en popsterren die wij vaak als voorbeeld nemen.

Zoals mijn familieleden zeggen: “Soms is het gevoel er gewoon niet meer.” Ik denk dan echt, wat is dat nu weer voor rot excuus. En dan heb ik het niet over een relatie van 10 jaar, waarin het na keer op keer proberen gewoon niet meer gaat. Ik heb het ook niet over mensen die na een serieuze relatie toch een andere weg ingaan.

Wel heb ik het over mensen die bijna tot geen energie meer willen steken in een relatie. Een partner voor het lief erbij nemen en deze gewoon laten vallen wanneer het even moeilijk wordt.
Misschien ben ik wel héél ouderwets, maar ik moet er niet aan denken dit keer op keer mee te moeten maken.

“Als je beide weet waar je aan toe bent, wat is er dan erg aan?”
Recent nog, een kennis verbrak zijn relatie. Vervolgens komt de vrouw bij mij aankloppen met vragen waarom. “Alles ging zo goed, we hebben niet eens ruzie gehad.” “Heeft hij jou iets verteld?” Vragen waar ik geen antwoord op heb, nog op zo’n moment mijn gedachte hierover de vrije loop wil geven. Ik begrijp het namelijk niet, als het gevoel er “opeens” niet meer is. Hoe kon het er dan wel in het begin zijn? Was het gevoel er dan wel echt?

Veel zien het probleem niet. “Als je beide weet waar je aan toe bent, wat is er dan erg aan?” Hier ben ik het mee’eens. Het probleem zit hem ook niet in zo’n situatie, als jullie daar gelukkig van worden moet je dat zeker doen. Maar het probleem zit hem in de situaties wanneer je mentaal juist niet op een lijn zit. Helaas komt dit het meest voor.

Een van de twee wordt verliefd, terwijl de ander hier geen idee van heeft. Wanneer is iets nu een relatie, en wanneer is iets nog lang leve de lol? Te vroeg exclusiviteit willen maakt je een ‘psycho’, en te laat besluiten geeft je partner een vrije kaart.

Waar gaat de tijd heen? Waarin je hoffelijk uit werd gevraagt, een eerste aanraking bijzonder was en de heren nerveus een eerste afspraak moesten voorbereiden. Waarom zijn we opgehouden met het ons best doen, met het bijzonder maken van een eerste ontmoeting?

Misschien ben ik wel te ouderwets voor mijn eigen generatie, en dat vind ik eigenlijk prima. Het enige wat ik hiermee wil zeggen is dat jij je relatie zelf in de hand hebt. Durf uit te komen voor dat wat je diep in jezelf wilt. En nog belangrijker, wat je eigenlijk niet wilt. Dan zal de juiste persoon zich vanzelf aanmelden.

 

 

3 gedachten over “Ik ben misschien ouderwets, maar wel gelukkig”

  1. Hoi Anouk,

    Ik zie dat je weinig comments op je blog krijgt, maar weet dat je trouwe lezers hebt!

    Ik lees elke blog die je schrijft, en vind het heel leuk om te horen over je avonturen in Marokko.

    Als jij zo gelukkig bent, kan ik alleen maar blij voor je zijn 🙂

    1. Dat klopt, veel reacties worden vaak geplaatst op de Facebook pagina waar ik ze deel. 🙂

      Hartstikke lief en fijn om te horen!

      Met veel groet,
      Aicha

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *