Als ik moslims in Europa spreek hoor ik angst, radeloosheid en frustraties. Het klimaat wordt er harder op, en vooral moeders worden steeds banger voor de toekomst van hun kind. Maar dan vraag ik mij af: Hoeveel doen wij er zelf aan om het klimaat zachter te maken? Hierop wordt mij vaak verteld dat dit makkelijker gezegd is als gedaan met een baan, kinderen en een druk huishouden.
Ik ben het hier niet mee’eens. Om een maatschappij zachter te maken heb je namelijk niet veel nodig. Een simpele lach kan al een verschil maken, en de kortste dawah kan iemands toekomst verzilveren. Alles met de juiste niyah fis’i’billah. Gebrek aan inspiratie? Dan is deze blog wellicht iets voor jou.
Een glimlach is genoeg
Ondanks het feit dat ik 40 uur per week werk heb ik nooit een tekort aan bijzondere momenten. Het mooie aan deze momenten is dat ze namelijk uit niks kunnen ontstaan. Een simpele lach, of een ‘goede morgen’ is alles wat er voor nodig is. In de bus, trein, of lopend naar huis. Op een of andere manier kom ik altijd wel in aanraking met iemand. En dit heeft echt alles te maken met je lichaamshouding. Wees niet bang voor je medemens, en stel jezelf open voor ontmoetingen.
Hiervoor hoef je mensen echt niet te vervelen, of lastig te vallen. Een simpele glimlach is vaak al genoeg, dit probeer ik dan ook met elke vrouw waar ik oog contact mee maak. Soms kijkt iemand verlegen weg, soms krijg ik een glimlach terug, en zo af en toe… Dan rolt er zomaar een gesprek uit waar je u tegen zegt. Hoe je het ook wendt of keert: Je hebt een positieve indruk achtergelaten, en dit zal de mensen bij blijven.
Wees niet bang om jezelf te zijn
Wat mij opvalt is dat enorm veel moslims denken, dat wanneer je discussie punten maar zo privé mogelijk houd, dat deze op enig moment wel zullen verdwijnen. En dit is zo verschrikkelijk fout. Nederlanders houden van discusseren, het liefst zo veel mogelijk, en zo uitgekauwd als het maar kan. Over het algemeen hebben wij ook best veel respect voor een ander, zolang je het maar kan beargumenteren. Dat vinden wij vooral belangrijk. En dit is iets waar wij als gemeenschap vaak de mist ingaan.
Wij leggen het niet duidelijk genoeg uit waarom wij een hand niet willen schudden, de hijaab willen dragen of iets specifieks juist niet willen doen. Ik bedoel maar, hoeveel Nederlandse niet moslims weten dat halal slachten enorm gelijk staat aan biologisch slachten? En hoeveel Nederlandse niet moslims weten nu echt waarom moslims geen hand schudden met het andere geslacht?
Onwetendheid leid tot onbegrip, en deze onbegrip leid weer tot een gesloten houding van moslims. En daar kan elke moslim een verschil in maken, overigens hoef je daar ook echt geen geleerde voor te zijn. Simpelweg door niet geheimzinnig te doen, en alles gewoon uit te spreken op een zo vriendelijk mogelijke manier. Uit mijn ervaring loopt dit 9 van de 10 goed af, sterker nog, ik krijg er enorm veel complimenten door.
En echt, er wordt bijna altijd wel afgesloten met: ‘Waren andere moslims maar zo open als jij…’
Juist met de toenemende polarisatie is de dialoog aangaan zo belangrijk. En ik begrijp het, ook ik vind het bij sommige karakters soms best spannend. Maar wanneer jij een vraagstuk zodanig kan uitleggen dat deze persoon in de toekomst vriendelijker op een andere moslim afstapt, is dat het dan niet 100% waard? Juist voor jouw kinderen later?
Help waar nodig
Dit is iets wat eigenlijk voor de hand ligt, maar toch veel te weinig wordt gedaan. Vaak uit verlegenheid, ik begrijp het best. Je weet nooit hoe iemand reageert, en wat nou als ze helemaal niet op je hulp zitten te wachten? Maar als je eenmaal door dat eerste verlegen moment heen bent, dan ontstaan vaak wel de mooiste ontmoetingen. Zo zijn er ook echt maar enkele die het helemaal niet zien zitten. Dit kan variëren tussen het helpen kopen van een kaartje, voor iemand opkomen of iemand helpen met het dragen van iets zwaars. Het maakt ook eigenlijk helemaal niet uit wat je doet, zolang je het maar doet met de juiste intentie, en dit overkomt op een ander.
Vergeet niet: In een wereld waarin het stereotype moslims probleemjongeren, dominante mannen en onderdrukte vrouwen zijn, is niks beter dan een kleine daad uit nederigheid. Laat zien dat mensen het mis hebben, dat jij net als hen bent. In het ergste geval wordt jou verteld dat je hulp nergens voor nodig is. Ok. Dan heb je het in ieder geval aangeboden, en voelt deze persoon zich gehoord. Dat kan toch nooit zo slecht zijn?
Ken je geloof & draag dit ook uit
Niks is zo gevaarlijk als een onwetende moslim. Hoe vaak gebeurd het namelijk dat jij in de kantine zit met je collega’s of klasgenoten, en het geloof aanbod komt. ‘Hey Mo, maar hoe zit dit dan eigenlijk?’ ‘Hoe kijk jij tegen IS aan?’ Op dit soort vragen kan je natuurlijk persoonlijk ingaan door te zeggen hoe jij iets doet, of hoe jou het raakt. Maar dat is echt een gemiste kans.
Kennis is macht, en dat moet je ook zeker gebruiken. Ik zeg hierbij niet dat je als missionaris langs te deuren moet gaan, maar iemand informeren wanneer nodig is echt niks mis mee. Wanneer iemand jou over IS vraagt kan je bijvoorbeeld zeggen hoe harteloos je het vind. Maar je kan ook vertellen hoe de islam hier tegenaan kijkt, en hoe een praktiserende moslim van Allah überhaupt nooit een onschuldig leven zou mogen nemen. Dan is het natuurlijk wel handig dat jij weet wat sahih is, en dat je ook alleen iets verkondigd waar je daadwerkelijk een bron van hebt.
Geef het aan als je iets oprecht niet weet, of wanneer iets wat jij doet eigenlijk niet in je geloof past. Het maakt je geen slechter mens, enkel een eerlijk mens. Wat er namelijk gebeurd wanneer jij je zondes goedpraat tegen niet moslims, is dat praktiserende moslims hierdoor als extreem worden aangekeken. Iedereen zondigt, en iedereen bewandeld zijn eigen pad. Er is dus voor niemand baat bij wanneer jij niet moslims in de war brengt voor persoonlijke belangen. Want dit is wat er nu aan de hand is, want als ‘Mo het mag, waarom doe jij er dan zo moeilijk over om je aan te passen?’
Aan het eind van de dag zijn het namelijk niet de geleerden die een hart doen verzachten. Want een niet moslim zal deze nooit beluisteren noch opzoeken. Het zijn de alledaagse moslims, en onze etiquette die doen aanzetten tot dialoog. En dat is waar wij het daadwerkelijk van moeten hebben, wat onze maatschappij echt kan redden.
Wat doen jullie om verbonden te blijven met de maatschappij? En wat was jullie meest bijzondere ontmoeting met een complete vreemde?
*Delen is altijd lief!